In dit verslag blik ik terug op mijn tweede stageperiode, die ik heb gelopen van 26 augustus tot januari bij Bram Schinkel. Bram heeft een eenmanszaak als grafisch vormgever, maar werkt niet alleen. Hij deelt zijn werkruimte met twee andere creatieve zzp’ers: Bart Spek, ook een grafisch vormgever, en Alex, een webdeveloper.
Deze samenwerking zorgt voor een energieke en inspirerende werkomgeving. Hierdoor kon ik niet alleen ervaring opdoen in grafisch ontwerp, maar ook een beetje leren over de samenwerking tussen vormgeving en webontwikkeling.
Bram is bijna 20 jaar zelfstandig grafisch vormgever en heeft in die tijd een veelzijdige carrière opgebouwd. Voordat hij voor zichzelf begon, werkte hij als grafisch ontwerper bij ID&T, een bekend bedrijf in de evenementenbranche. Zijn opleiding heeft hij gevolgd aan het Grafisch Lyceum (grafisch vormgeven), waar hij de basis legde van grafische vormgeving. Daarna heeft hij zijn kennis verder ontwikkeld met de studie illustratief ontwerpen aan de Kunstacademie. Dit geeft hem een brede achtergrond voor grafisch en illustratief.
Bram is gespecialiseerd in festivaldesign en heeft voor verschillende bekende evenementen ontwerpen gemaakt, zoals Sneeuwbal, Central Park en Lief Festival. Toch beperkt hij zich niet tot festivals; hij werkt ook aan ‘reguliere’ grafische opdrachten, zoals het ontwerpen van huisstijlen, logo’s en ander grafisch werk voor bedrijven of bijvoorbeeld restaurants. Deze variatie in zijn werk gaf mij als stagiair de kans om verschillende soorten opdrachten en werkprocessen te ontdekken
Tijdens mijn stage bij Bram heb ik aan uiteenlopende projecten gewerkt, van festivalontwerpen tot huisstijlen voor kleinere bedrijven. Dit gaf mij de kans om te leren hoe je als grafisch vormgever creatief kunt zijn binnen verschillende contexten, maar ook hoe belangrijk het is om rekening te houden met de wensen van de klant en de doelgroep. Door deze brede ervaring heb ik niet alleen mijn vaardigheden in grafisch ontwerp verder kunnen ontwikkelen, maar ook inzicht gekregen in hoe het is om als zelfstandig vormgever te werken.
Typografie is iets wat mij enorm fascineert. Ik vind het geweldig om met typografie problemen op te lossen. Bram zag mijn enthousiasme voor typografie, maar hij wees me er ook op dat er nog veel ruimte was voor verbetering. Een van de grootste dingen waar ik aan moest wennen, is dat er geen vaste regels zijn voor typografie. Wat in de ene uiting werkt, kan in een andere situatie totaal anders zijn. Bijvoorbeeld, de manier waarop je tekst plaatst op een website verschilt enorm van hoe je dat in een folder zou doen. Op een website heb je meer vrijheid met dingen zoals kleurgebruik, dynamische elementen en zelfs bewegende tekst. In een folder zijn deze toepassingen veel beperkter. Dat betekent dat je per project opnieuw moet bedenken hoe je typografie gaat inzetten, want elke uiting vraagt om een andere aanpak.
Deze vraag is extreem belangrijk in elk ontwerp en is gelukkig redelijk eenvoudig toe te passen. Het gaat erom dat je jezelf steeds afvraagt welke informatie je wilt dat de mensen als eerste zien of lezen. Dit moet vanzelfsprekend het meeste opvallen in je ontwerp. Dit hoeft niet altijd te betekenen dat het letterlijk de grootste tekst is, maar het moet wel visueel het meest in het oog springen en de aandacht trekken.
Het medium en de doelgroep zijn minstens zo belangrijk als de boodschap zelf. Bij een poster langs de weg, bijvoorbeeld bij een bushalte. Moet de boodschap super snel overkomen. Mensen rijden er met 50 kilometer per uur langs en hebben misschien maar 5 seconden om de poster te zien. In die korte tijd moet de essentie duidelijk over zijn gekomen. Bij een folder in de wachtkamer van een tandarts heb je daarentegen veel meer tijd, misschien wel 5 minuten, om mensen te overtuigen of te interesseren.
Zorg voor balans en ademruimte in je ontwerp. Dit houdt in dat je aandacht moet besteden aan de witruimte en marges rond je tekst. Het kan verleidelijk zijn om elke lege plek op te vullen met iets, maar vaak geldt: minder is meer. Door genoeg ruimte rondom je tekst te creëren, geef je je ontwerp de mogelijkheid om te ademen, wat de leesbaarheid beter maakt. Wanneer elementen of tekst te dicht op elkaar staan, kan het al snel te veel zijn voor de lezer. Een goede balans tussen tekst en witruimte zorgt ervoor dat belangrijke informatie extra opvalt en het geheel visueel aantrekkelijker maakt.
Fambo wilde een nieuwe huisstijl en gaf Bram en mij de opdracht om een frisse identiteit te maken. De briefing was karig en gaf weinig houvast, maar dat bood ook kansen. Met zoveel ruimte om zelf invulling te geven, komen er soms verrassende creatieve ideeën naar boven.
We presenteerden allebei een concept. Bram had een huisstijl bedacht die goed op de emotie en de missie van “het vergeten kind” inspeelde.
Mijn ontwerp daarentegen richtte zich meer op een event-achtige uitstraling, geschikt voor uitreikingen. Hoewel ze redelijk enthousiast waren over beide voorstellen, was het toch niet wat ze echt wilde. Daarbij maakten ze bekend dat de naam zou veranderen van Fambo naar Famco.
Feedback uit de mail (Eerste feedback):
De mail liet duidelijk zien dat ze gecharmeerd waren van het voorbeeld. Ik besloot mijn tweede voorstel daarop te baseren en mijn ontwerp zo dicht mogelijk bij hun inspiratie te laten aansluiten.
Na de tweede presentatie werden ze veel enthousiaster. Het ontwerp ging de goede kant op, maar er volgde nog steeds feedback op de afbeeldingen en de kleurbalans.
Vanaf dit punt werd de opdracht volledig aan mij overgelaten. Bram had het project letterlijk op mijn bureau gelegd. Met de basis op orde, moest ik verder de puntjes op de i zetten.
Dit leidde tot verschillende versies: variaties in kleur, nieuwe afbeeldingen en diverse toepassingen van de huisstijl.
Elke ronde kwamen we dichterbij naar wat ze zochten, of zo leek het.
Ze zeiden telkens dat ik “bijna bij perfectie” zat, maar het bleef steeds net niet goed genoeg.
De mail liet duidelijk zien dat ze gecharmeerd waren van het voorbeeld. Ik besloot mijn tweede voorstel daarop te baseren en mijn ontwerp zo dicht mogelijk bij hun inspiratie te laten aansluiten.
Na de tweede presentatie werden ze veel enthousiaster. Het ontwerp ging de goede kant op, maar er volgde nog steeds feedback op de afbeeldingen en de kleurbalans.
Bram en ik stonden voor een raadsel. We hadden het voorbeeld vrijwel precies nagebootst en aan al hun feedback voldaan. Toch bleven ze twijfelen. Uiteindelijk was het budget op en moest er een definitieve versie naar de “baas” van Famco. Na veel zwoegen en fine-tunen stuurden we de eindversie in.
Eindelijk, het project was afgerond. Of dat dachten we. Een week lang hoorden we niets van Famco. Toen besloot Bram de contactpersoon te bellen om te vragen hoe het ervoor stond. Tot onze verbijstering hoorden we dat Famco volledig had afgehaakt van het ontwerp. We vielen bijna van onze stoel. Wat? Het was precies wat ze hadden gevraagd, en de eerdere feedback-mails waren erg enthousiast geweest.
Dit onverwachte einde liet ons met veel vragen achter. Hoe kon het dat iets wat zo positief leek, toch niet doorging? Ondanks het frustrerende slot, bleef het een leerzaam proces: creatief werk is soms even onvoorspelbaar als de mensen waarvoor je het maakt.
Het is helemaal normaal natuurlijk om af en toe vast te lopen in een creatief proces, maar ik wil leren hoe ik daar beter mee om kan gaan. Ik ben nog op zoek naar de juiste technieken, maar ik heb al een paar dingen ontdekt die me kunnen helpen.
Een van de dingen die ik probeer, is om even afstand te nemen van de opdracht. Dit kan zo simpel zijn als door gaan met een andere design opdracht. Of een korte pauze nemen of iets anders doen dat me afleidt. Door even weg te stappen van mijn computer en mijn ontwerp, kan ik mijn hoofd leegmaken en vaak kom ik terug met een frisse blik.
Daarnaast vind ik het heel nuttig om feedback te vragen aan mijn collega’s. Soms heb je gewoon dat extra paar ogen nodig om nieuwe ideeën op te doen. Zij hebben vaak inzichten die ik zelf niet zie.
Ook het bekijken van platforms zoals Pinterest of het opnieuw doen van onderzoek helpt me vaak. Door andere ontwerpen en stijlen te bekijken, krijg ik nieuwe inspiratie. Dit kan van alles zijn, van toffe kleurenschema’s tot creatieve typografie die ik in mijn eigen werk kan gebruiken.
Kortom, ik wil een lijstje van technieken en trucjes maken die me helpen om weer op gang te komen als ik vastloop. Door deze dingen in mijn dagelijkse routine op te nemen, hoop ik niet alleen beter te worden in wat ik doe, maar ook mijn creativiteit een flinke boost te geven.
Klein Zwitserland in Driebergen is een sfeervol restaurant midden in de bosrijke omgeving van de Utrechtse Heuvelrug. Het combineert gastvrijheid met culinaire kwaliteit en biedt een warme ambiance waarin klassieke en moderne invloeden samenkomen. De menukaart is geïnspireerd op de Zwitserse en internationale keuken en bevat verse, smaakvolle gerechten. Denk hierbij aan ambachtelijke creaties en specialiteiten zoals fondue. Of het nu gaat om een diner, lunch of een ontspannen borrel, bij Klein Zwitserland geniet je van rust en natuur. Een geliefde plek voor zowel de lokale gemeenschap als bezoekers van de regio.
In de eerste week van januari organiseert Klein Zwitserland een uitgebreid kerstevenement. Met verschillende activiteiten en een kerstmarkt, vaak zijn traditionele kerstmarkten erg suf! Klein Zwitserland wilt een ervaring bieden voor alle leeftijden. Het doel is om een gezellige, levendige sfeer neer te zetten die past bij de unieke uitstraling van het restaurant.
Voor dit evenement kreeg ik van Bram de opdracht om het posterdesign te verzorgen. Hoewel ik wat moeite had om een passende stijl te vinden, slaagde ik erin om een ontwerp te maken dat niet alleen aansloot bij de wensen, maar ook de verwachtingen overtrof. Bram gaf mij vervolgens de ruimte om het project verder vorm te geven en door te vertalen naar andere communicatiemiddelen. Uiteindelijk nam ik het volledige creatieve proces op me en werkte ik het tot in detail uit.
De stijl die ik heb ontwikkeld voor Klein Zwitserland was een flinke uitdaging. Ik baseerde het ontwerp volledig op ‘linosnedes’, wat totaal anders is dan mijn gebruikelijke strakke en moderne werkwijze. Dit dwong me om buiten mijn comfortzone te werken en mezelf creatief te ontwikkelen.
De samenwerking met Klein Zwitserland verliep uitzonderlijk soepel. Vanaf het eerste voorstel waren ze enthousiast en was er minimale feedback nodig. Dit gaf mij veel vertrouwen in mijn aanpak en motiveerde me om het project naar een hoger niveau te tillen.
Dankzij de goede samenwerking verliep het project snel en zonder frustraties. Dit maakte het werken aan dit project niet alleen leuk, maar ook heel bevredigend.
Dit project is een van de hoogtepunten uit mijn werk. Het bood me de kans om mijn creatieve grenzen te verleggen en tegelijkertijd een unieke bijdrage te leveren aan een inspirerend evenement. Ik kijk er met trots en plezier op terug.
Bram vroeg na de eerste week dat ik bij hem stage liep: “Melle nog een druk weekend gehad?”
Waar ik op antwoorden, ja best wel Bram. Heb zaterdag en zondag gewerkt bij de Groene Afslag als barista.
Bram was verbaast! Hij vond het onzin dat ik dat deed. Hij zei dat ik prima grafisch werk zou kunnen doen in mijn vrije tijd! En daar 3 keer zoveel mee kon verdienen als barista en voer ik ondertussen ook nog mijn hobby uit! Dat had ik niet verwacht, ik had nog niet verwacht dat ik met mijn werkervaring al op mijzelf zou kunnen beginnen. Bram eindigde dit gesprek met de zin: Aan het einde van deze stage heb jij een lopend bedrijf. Zo is leerdoel 3 ontstaan!
Hoe begin ik überhaupt een bedrijf?
Heb ik al alles wat je voor een alleenstaand bedrijf nodig hebt?
Hoe kom je professioneel over?
Waar moet ik opletten?
Op welke doelgroep wil ik mij richten?
Wat voor werk wil ik het liefste aantrekken/maken?
Moet een eigen bedrijf fulltime of kan het ook parttime?
Hoeveel kan ik vragen voor mijn diensten.
Zou ik dit kunnen combineren met mijn vervolg studie?
Dit waren allemaal onbeantwoorde vragen. Voor dit leerdoel heb ik mijn dieper verdiept in niet alleen het vraagstuk maar, ook met een blik naar de toekomst waardoor dit leerdoel ook mijn verdiepende opdracht is voor het verslag.
Een bedrijf starten begint met een duidelijk doel en een flinke dosis doorzettingsvermogen. Maar voordat je echt aan de slag gaat, is het handig om terug te gaan naar de basis. Vraag jezelf af: Wat wil ik precies met mijn bedrijf? Wie wil ik helpen? En wie kan mij helpen?
Om hier antwoord op te geven, heb ik zelf wat onderzoek gedaan. Ik kwam erachter dat ik starters goed kan helpen met het opzetten van hun bedrijf en bijvoorbeeld met het maken van content voor sociale media. Denk aan ondernemers zoals een koffiekraam, een vintage winkel, een startend kledingmerk, een kapsalon of een restaurant.
Omdat ik zelf ook net begonnen ben, houd ik mijn tarieven laag. Zo kunnen startende ondernemers met een klein budget toch professioneel werk krijgen. En ik snap goed wat ze doormaken, want ik zit in hetzelfde schuitje.
Mijn focus ligt op jonge ondernemers tussen de 18 en 30 jaar. Mensen die net beginnen, een beperkt budget hebben en nog niet zoveel ervaring. Samen kunnen we een vliegende start maken!
Qua Materiaal heb je natuurlijk de volgende dingen nodig:
Zelf heb ik al beschikking tot al deze “tools” ik heb de adobe programma’s, een goede laptop en een heerlijke werkplek met een externe monitor.
Om een succesvol grafisch vormgeefbureau te runnen, heb je niet alleen goed materiaal nodig, maar ook de juiste kennis en vaardigheden. Omdat ik nog aan het begin van mijn grafische-carrière sta, is het lastig om precies te meten hoe ver ik ben.
Toch geeft Bram mij veel vertrouwen. Hij zegt dat ik er klaar voor ben en dat helpt enorm om in mezelf te geloven. Volgens hem heb ik voldoende kennis van de programma’s en een goed ontwikkeld designinzicht.
Wel weet ik dat er nog dingen zijn die ik onderweg moet leren, zoals beter inspelen op klanten, problemen herkennen en voorkomen.
Die vaardigheden kan ik alleen ontwikkelen door meer ervaring op te doen, meer “design-uren” te maken.
Dus gewoon in het dieppe spring en begin met een bedrijf beginnen is de enige manier om dat te leren.
Het is natuurlijk top om alle tools en skills te hebben om een goede designer te zijn, maar uiteindelijk draait het erom dat je klanten hebt om voor te werken. Daarom zijn contacten super belangrijk.
Mensen die jou kunnen aanbevelen of zelf inschakelen als ze je hulp nodig hebben, maken echt het verschil.
Daarnaast moet je online goed vindbaar zijn. Een website met een portfolio is dus echt een must.
Gelukkig is mijn website helemaal af en klaar om klanten te ontvangen. Ik heb mijn werk daar mooi gepresenteerd, zodat je meteen een goed idee krijgt van wat ik kan als grafisch vormgever. Nu nog hopen dat het genoeg mensen trekt!
Het werk dat ik het allerliefst wil maken, zijn modecampagnes voor toffe merken die een frisse blik hebben op de wereld en op trends. Dat is echt mijn droom, maar daar ben ik nu nog niet helemaal klaar voor. Dat soort werk wil ik gaan doen na mijn vervolgopleiding aan het AMFI (Branding and Design).
Voor nu wil ik me focussen op het ontwerpen van huisstijlen en visuele identiteiten voor opkomende bedrijven en evenementen. Ook wil ik graag meer doen met verpakkingsontwerp. Dat vind ik superleuk, en het levert vaak een mooi, tastbaar eindproduct op dat perfect is voor mijn portfolio. Dat maakt het extra leuk om mee bezig te zijn!
Volgens NL.Talent.com verdient een zelfstandige grafisch vormgever gemiddeld €20 per uur, terwijl een meer ervaren vormgever tussen de €30 en €35 per uur kan verdienen. Voor mij is het nog niet relevant om uit te zoeken hoeveel dit op jaarbasis zou zijn, omdat ik momenteel nog niet fulltime werk.
Graag wil ik na het grafisch lyceum de opleidingen Branding en design gaan volgen op het AMFI.
AMFI (Amsterdam Fashion Institute) is een creatieve school waar je alles leert over branding, design en modecampagnes. In het eerste jaar krijg je een breed overzicht van de mode-industrie, van design en marketing tot het ontwikkelen van campagnes. Later kun je je specialiseren in modecampagnes en merkstrategie.
De opleiding is heel praktisch; je werkt aan echte projecten, zoals het ontwerpen van campagnes voor modebedrijven, en bouwt tegelijkertijd je netwerk op. Bij AMFI zit je gemiddeld zo’n 40 uur per week op school. Dit bestaat uit ongeveer 16 uur les per week, en de rest van de tijd werk je aan projecten, opdrachten en zelfstudie. Dit betekent dat ik veel tijd heb die ik zelf kan indelen. Als ik mijn tijd goed kan indelen, zou ik bijvoorbeeld 1 à 2 dagen per week aan mijn eigen grafische bedrijf kunnen werken naast mijn studie. Het lijkt dus mogelijk om mijn bedrijf op te starten terwijl ik mijn studie volg, maar dan moet ik echt goed plannen.
Ik spreek steeds over het AMFI, maar hoe ben ik daar eigenlijk terechtgekomen?
In 2022 hoorde ik voor het eerst over AMFI, een modeacademie. Het enige wat ik toen wist, was dat het een opleiding in mode was. Dat jaar begon ik mezelf verder te ontwikkelen in de modewereld, en mode werd een steeds groter deel van mijn leven. Het werd een hobby waar ik met veel plezier mee bezig was.
Toch begon mijn passie voor mode eigenlijk al veel eerder, bij sneakers. Vanaf mijn dertiende kon ik niet wachten tot ik eindelijk schoenmaat 39 had, zodat ik volwassen schoenen kon dragen die waren veel stoerder!
Begin 2020 startte ik samen met mijn vader een schoenenbedrijf, genaamd MEUK OFFICIEEL. We kochten tweedehands schoenen van mensen die niet wisten wat ze waard waren, knapten ze op, en verkochten ze door voor een hogere prijs. We deden ons uiterste best om de schoenen in perfecte staat te krijgen. Het bedrijf was een groot succes tot eind 2022. Deze ervaring bracht me echt diep in de modewereld en liet me zien dat mode misschien wel meer kan zijn dan alleen een hobby. het zou ook een toekomst kunnen zijn.
Toen ik merkte dat mijn interesse steeds meer richting de modewereld ging, begon ik te kijken naar banen in de mode die me aanspraken. Elk modemerk heeft designers nodig, en met mijn vaardigheden en mijn diploma van het Grafisch Lyceum zou ik daar goed in passen. Maar één specifieke rol sprong er voor mij uit als mijn “droombaan”: artdirector worden bij een modebedrijf.
Een artdirector speelt extreem belangrijke rol binnen een bedrijf. Jij bepaalt wat er wordt gemaakt en hoe de identiteit van het merk naar buiten wordt gebracht via branding.
Het AMFI biedt een opleiding aan die Branding & Design heet. Dit zijn precies de twee aspecten die ik ontzettend interessant vind en waar ik graag mee bezig ben. Ik geloof dat ik hier niet alleen veel plezier uit zal halen, maar dat ik er ook sterk in zal zijn. Daarom denk ik dat deze opleiding perfect bij me past.
Op 9 november ging ik naar een open dag van het AMFI. Daar kon ik alle drie de opleidingen bekijken: Branding, Fashion en Marketing. Zoals ik al verwachtte, sprak de Branding-opleiding me het meeste aan. De skills die ik op het GLU heb geleerd, zie ik als een supergoede basis. Het AMFI lijkt me de perfecte plek om mijn conceptuele denkvermogen verder te ontwikkelen. Met die combinatie kan ik straks echt toffe projecten maken, iets waar ik enorm naar uitkijk.
Ook denk ik dat Branding goed aansluit bij mijn droombaan: Art Director.
Tijdens mijn bezoek aan het AMFI heb ik een interview gehouden met een student die Fashion Design studeert. Zij kon me veel vertellen over de school en de sfeer, wat me nog enthousiaster heeft gemaakt.
Melle
I’m okay. All right. First. First question. What’s your major and what’s your name?
Veronica
Well, right now I’m studying fashion design. Yeah. And I’m Veronica.
Melle
Nice to meet you. My name is Milan. Hi. All right, my first question is what appeals to you the most about your course? What was the first thing you thought? Oh, that’s fucking amazing or awesome?
Veronica
I think creating a concept. I really like concept making. And also. Yeah, just creating a whole collection.
Melle
And the concept pretty. That’s pretty cool. But did you did that before, or was it just. No. You want to learn that? And you saw that here and. Yeah. No.
Veronica
Before I used to do a course, but it was very much on the practical stuff like sewing. So I knew all the technical things. But then here I figured out the importance of the concept behind the collection. So it’s like really about storytelling and all that, which actually makes the whole collection, like, actually work. So yeah, I learned that here.
Melle
Interesting. Can you maybe share or tell about the project you’re really proud of?
Veronica
Well, I think it’s the one I’m doing right now, at the moment. It’s we have to create a collection, and it’s based on a designer, and we have to implement their values into our collection. So we got to do research about them and then combine my style with the values of the brand. So we learn how to be like creative directors of a brand.
Melle
That’s really cool.
Veronica
And right now what I’m liking most is experimenting with like different textiles. And we have a print room, and then we can do our own prints with screen printing, UV light as well. So it’s pretty about experimenting.
Melle
So. Okay, nice. How much freedom do you get by developing a project and your own style. Do you really get to show your own style or?
Veronica
I think in my case I feel like I have been able, but there are some teachers that will guide you to a certain way, but that really depends on the teacher. But in my case, in my teachers, they have always supported me and also my classmates. My classmates have like different styles. And then when we have the same assignment, but at the end you can see like the difference between us.
Melle
So that’s my project and that’s definitely her’s project.
Veronica
Yeah.
Melle
What skill did you develop the most so far? What’s the thing you really like? That’s what I learned this year. I really improved myself. I would say.
Veronica
That pattern making at first, the first years I did not know anything about it. Like I came completely, like I totally blank. Yeah, exactly. But now, with some lessons. It is true that you do have to research your own a lot, so it’s not like we will have like a lot of bass in that. But I think they changed it this year. But now it’s like, I know stuff that I wouldn’t have known before. It’s like technically like what parts you’re making and stuff. So
Melle
What’s your biggest challenge in this direction? What’s the thing you really hate or just not really good at?
Veronica
I think it’s time management. I always tend to do my best in the last little time, and I want to improve that because it just adds stress to me. So, like, I always get my stuff done at the end of the day, but I should manage it better. So I feel, like, less stressed over the time because it’s not hard. What we do. But it does take a lot of time and you just need to like, really learn how to. I think it’s.
Melle
Hard what you do, but yeah. No, it is hard. It is it consumes a lot of time.
Veronica
Yeah.
Melle
Yeah. What’s it’s like the collaboration with the students and the teachers are they’re really supportive. Are they joining in your projects or are thinking with you, or is it just really solo?
Veronica
And I feel like, again, it depends on the teacher. There has been some teachers that really like, try to like send you even off time and work. If you email them, they will always like be up to date and they also give you sources on like like they always give you examples where you can take inspiration from. But there are some that they just yeah, they really don’t really care. So but it happens.
Melle
What do you think about the balance of really making something and the theory theory behind it? Oh.
Veronica
Wait, sorry.
Melle
Can you repeat the question? What’s the balance between really making something in your like clothing or just the theory behind it.
Veronica
Like the research?
Melle
Yeah, like the research and the.
Veronica
I mean, I feel like.
Melle
Like really learning typical learning. And instead of making, is it a really good balance or.
Veronica
I think in the it depends on which dimension you go. But I feel like in the design, like you really do learn by making so you don’t really like, you obviously have a period of time where you have to do research, but the balance obviously, like the making is way more than the research, but it does. They always do go back, especially in our assessments, that we still go back to our concept, our storytelling.
Melle
And it’s not really that that you think like I’m reading all of these books, but I want to make things with my hands. It feels good.
Veronica
Like yeah, yeah yeah yeah. I feel like it’s good enough. Yeah. All right.
Melle
The last question. What type of student do you usually see? Are there people just from regular schools or with a background in other graphic? Yeah.
Veronica
I feel like a lot of people, I don’t know. It really depends. They all come from different places. Some do have, like, a background of art. Yeah. And then some. Already did already. They already have a degree. And they come here again to do it more. And some there are like, there’s a lot of people that study like chemistry and psychology, and they just come here because they figure it out later. Yeah. But I would say it’s just very diverse. Yeah.
Melle
That’s nice. All right. That’s it. Thank you so much.
Tijdens de open dag heb ik veel aandacht besteed aan de mensen die aanwezig waren. Dat vind ik erg belangrijk, omdat ik mezelf wil kunnen zijn en me verder wil ontwikkelen op die school. Daarom hecht ik veel waarde aan de sfeer en de mensen daar. De mensen die rondliepen waren erg divers. Dat sprak me enorm aan, omdat ik mezelf ook als een beetje “anders” vind.
Naast het AMFI ben ik ook langs geweest bij de HKU om te kijken naar de opleiding Grafisch Vormgeven. De HKU heeft me echt positief verrast; het sprak me veel meer aan dan ik had verwacht.
Wat ik vooral tof vond, is dat de opleiding niet alleen draait om werken met programma’s, maar veel meer om hoe je denkt en hoe je ideeën uitwerkt dat maakte me meteen enthousiast. Het gaat niet alleen om techniek, maar om wat je ermee wilt vertellen en dat sprak me heel erg aan.
Hoewel het AMFI nog steeds mijn eerste keus is, zie ik de HKU nu echt als een goed plan B. Het lijkt me een plek waar ik mezelf op een andere manier kan uitdagen en nieuwe dingen kan leren.
Van augustus tot januari liep ik stage bij Bram Schinkel, een ervaren grafisch vormgever. In zijn creatieve werkruimte, samen met Bart en Alex. Werkte ik aan verschillende projecten: van festivals tot logo-ontwerpen.
Ik kreeg veel ruimte om mezelf te ontwikkelen, vooral in typografie en teksthiërarchie, wat ik echt wilde verbeteren. Een favoriet project was het design voor de kerstmarkt van Klein Zwitserland. Dit gaf me de kans om mijn creativiteit te laten zien en nieuwe stijlen te ontdekken.
Ook inspireerde Bram me om na te denken over mijn eigen bedrijf. Zijn tips waren goud waard en hebben me het vertrouwen gegeven voor in de toekomst.
Je begeleiding, enthousiasme en foute grappen hebben mij een ontzettend leuke tijd gegeven.
Deze stage was een groot feest en ben je heel drankbaar voor deze kans! Wie weet tot een volgende keer…
Dankjewel Bram!
